Lista aktualności
„Kłopotliwy sąsiad ‘’
Na terenie Nadleśnictwa Okonek w ostatnich latach zaczęła wzrastać liczba szkód wyrządzonych przez Bobra europejskiego.
Ten największy gryzoń Europy upodobał sobie również teren siedziby naszego Nadleśnictwa. Jego obecność rozpoznaliśmy po charakterystycznych szkodach. Być może uznał, że czas na porządki, więc wprowadził je ścinając po kolei piękne bukowe żywopłoty. Trzeba zaznaczyć, że staw należący do siedziby nadleśnictwa leży pośród zabudowań mieszkalnych.
Masa ciała dorosłego bobra dochodzi do 29 kg, a długość - do 110 cm. Jest zwierzęciem silnie terytorialnym, rodzinnym, wiedzie nocny tryb życia. Może przebywać pod wodą bez przerwy nawet do 15 minut. Bóbr potrafi przystosować środowisko do własnych potrzeb. Dzięki wyjątkowo silnym siekaczom bobry potrafią ściąć bardzo grube drzewa, o średnicy nawet do 1 m. Do najbardziej charakterystycznych oznak bytności bobrów w środowisku należą budowane przez nie tamy, żeremia oraz ślady żerowania.
Historia ochrony tego gatunku sięga XI wieku, kiedy to król Bolesław Chrobry wydał pierwszy edykt zakazujący polowania właśnie na bobra. W tym celu utworzona została specjalna straż bobrowa, która pilnowała populacji. Odtąd ssaki te były własnością króla i nikt bez odpowiednich zezwoleń nie mógł na nie polować. Jednak to nie pomogło i populacja zaczęła maleć. W latach 70-tych i 90-tych XX wieku zaczęto przywracać bobra europejskiego do jego naturalnych biotopów. Po kilkudziesięciu latach można powiedzieć, że program odniósł sukces, gdyż reintrodukowane zwierzęta osiadły i założyły rodziny. Obecnie bóbr europejski jest zwierzęciem częściowo chronionym w Polsce. Populacja tego gatunku rozrosła się już do ponad 100 tys.
Bóbr wpływa na zwiększanie różnorodności biologicznej i retencję wody w środowisku. Zakres retencyjnej działalności bobrów można porównać z programami małej retencji prowadzonej w wielu krajach. Wody gromadzone w stawach bobrowych stopniowo wsiąkają w grunt podwyższając poziom wody gruntowej. Rozlewiska bobrowe stają się naturalnymi oczyszczalniami wód, ponieważ powodują korzystną zmianę ich chemizmu, a tamy bobrowe wzbogacają w tlen przepływającą wodę. W siedliskach bobrowych znacznie wzrasta bogactwo gatunkowe roślin i zwierząt.
Niewiele jest gatunków zwierząt, które wywołują w ostatnim czasie tyle emocji, co bóbr. Gatunek ten ma zagorzałych zwolenników i przeciwników. Wśród tych ostatnich są rolnicy i melioranci, którzy najbardziej odczuwają szkody przez nie wyrządzane. Próba ograniczenia jego liczebności może się odbyć poprzez wprowadzenie odłowu i odstrzału redukcyjnego na określoną liczbę bobrów w określonym czasie, lecz to przynosi niewielkie efekty. Pozwolenie na tego typu działania wydać może Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.